Alergia

"No i skończyło się rumakowanie"... Moja Dzidzia nabawiła się alergii pokarmowej. I teraz zaczynamy bujać się z eliminacją. Na pierwszy ogień poszło dzisiaj mleko. Od kilku godzin jestem "szczęśliwą" posiadaczką Bebilonu Pepti. Co więcej, mamy chwilowy zakaz podawania soków i owoców. Czyli jesteśmy na sztucznym mleku i na zupce jarzynowej.

I w tym miejscu chciałam napisać kilka słów nt. karmienia dzieci butelką. Konkretnie chodzi mi o społeczne napiętnowanie matek niekarmiących piersią. Sporo się nasłuchałam i naczytałam o tym. Raz nawet usłyszałam opinię, że to decyzja matki czy chce mieć zdrowe dziecko, czy woli, żeby chorowało. Okropna, niesprawiedliwa ocena! Przecież nie zawsze jest to decyzja matki. Czasami po prostu nie ma tego pokarmu. I przejście na butelkę w takiej chwili okupione jest emocjonalnym cierpieniem. Więc może warto zastanowić się trochę zanim wypowie się słowa, które naprawdę dotkną taką mamę do żywego.

Wkrótce skończą mi się też dostawy ekologicznych warzyw na zupki dla Dzidzi. Jak na razie całkiem nieźle nam szło. I moje zupki (a raczej papki jarzynowe) jakoś lepiej podchodziły mojej latorośli. W sumie nie była to wielka filozofia. Przeliczyłam sobie proporcje ze słoiczka i voilà! Niestety, wszystko wskazuje na to, że wrócimy do słoiczków. Jakoś nie mam odwagi korzystać z warzyw kupowanych na placu targowym... Tym bardziej, że wchodzimy w następny etap rozszerzania diety - wprowadzenie mięsa i ryb. No i glutenu... Będzie się działo!

Najpierw jednak musimy poradzić sobie z alergią. Trzymajcie kciuki!

Komentarze

  1. ~Ewka19 października 2011 13:33

    Nie znoszę komentarzy w stylu: jesteś gorszą matką, bo nie karmisz piersią. Szczególnie jeśli wypowiada się ktoś, kto nie ma pojęcia o powodach takiej decyzji. Czasami jest tak, że kobiety same czują się w obowiązku karmienia, bo jest presja społeczna. Bo "co ludzie powiedzą?" No właśnie to, co jest w tym tekście. Że samolubna matka woli swoją wygodę niż zdrowie dziecka...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szkoła w czasach pandemii

Obraz
Zdj. ilustrujące, źródło: pixabay.com Po wielu dniach niepewności, obietnic, które medialnie dobrze brzmiały, ogromie pracy wykonanej za zamkniętymi drzwiami szkół, żeby przygotować się na początek roku szkolnego - ruszyła szkoła. Szkoła w czasach pandemii. Nie będę dzisiaj roztrząsać tematu zamieszania i przerzucania odpowiedzialności na innych, bo chciałam poruszyć krótko temat relacji społecznych. Moja Córka wracała do szkoły pełna pozytywnych emocji, podekscytowana i stęskniona za koleżankami, kolegami i panią wychowawczynią. To jeszcze przywilej młodszych uczniów. Z wiekiem te "drobiazgi" stają się mniej istotne, a tęsknota za szkołą po prostu nie istnieje... Ja mam spore obawy związane z zachowaniem reżimu sanitarnego. I nie wynika to z tego, że w szkole zabraknie płynów do dezynfekcji rąk, czy mydła, czy ciepłej wody. Nie. Bardziej obawiam się tego, że niektórzy uczniowie z czasem będą mieli w nosie wymagania związane z noszeniem maseczek czy z myciem rąk. I rozniesie
Czytaj więcej

Nauka w domu

Obraz
Photo by Jessica Lewis on Unsplash Łatwo obliczyć na postawie bloga, że Moja Córka osiągnęła już wiek, w których zazwyczaj dziecko ląduje w szkole podstawowej. Nasunęło mi to pewną myśl o cyklu związanym z nauczaniem, szkołą, odrabianiem lekcji - szczególnie w tym trudnym czasie, w jakim przyszło nam żyć, czyli w czasach pandemii. Dzisiaj tylko ruszę ten temat, bo sama jeszcze nie uporządkowałam sobie w głowie całego zagadnienia. Różne są dzieci, różne są szkoły, różni są nauczyciele. Co do jednego mam ogromne szczęście - mianowicie moje dziecko obdarzone jest dość sporą inteligencją i samodzielnością. W rezultacie: jej zadania domowe nigdy nie były dla nas problemem, czasami nawet nie wiedzieliśmy, że coś w ogóle jest zadane, bo nie było potrzeby tłumaczenia. Sytuacja zmieniła się diametralnie w połowie marca, kiedy przeszliśmy na nauczanie domowe. Podstawowa trudność polegała na przekonaniu Córki, że to nie były dodatkowe ferie. A zadania przesyłane przez nauczycielkę nie
Czytaj więcej

Praca z domu - fakty i mity

Obraz
Obraz  Chuck Underwood  z  Pixabay   Dzisiaj wracam do tematu pracy z domu. Ale w trochę innym ujęciu. No dobrze, nie mam powodów do narzekania, bo Moja Córa jest samodzielna w odrabianiu lekcji i tylko od czasu do czasu przyjdzie i spyta, jak ma wykonać jakieś ćwiczenie. Zdarzyło się raz czy dwa, że oboje z mężem zastanawialiśmy się dobrą chwilę, jak ugryźć zadanie - tak niejasne było polecenie! Tyle tytułem wstępu. Bo dzisiaj będzie o moich znajomych, które utknęły w kwarantannie i niejako zniknęły jako kobiety, które miały jakąkolwiek karierę zawodową... Mama w domu Zacznę od tego, że temat jest kontrowersyjny i zapewne większość mam nie zobaczy w opisywanej przeze mnie sytuacji nic strasznego - a nawet pewnie stwierdzi, że to moje wynurzenia są obrazoburcze. Niemniej - spróbuję wytłumaczyć, o co mi chodzi i co mnie oburza. W czasie pandemii pracodawcy wysłali na pracę zdalną wszystkich, kogo można było. Wiadomo, że kasjerka w sklepie czy murarz nie popracuje zdalnie, ale jest sporo
Czytaj więcej